02 Απριλίου 2018

Σαλαμίνα: Από το νέο έτος η δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή κι εκπαίδευση στα δημόσια Νηπιαγωγεία



Από το επόμενο σχολικό έτος (2018-19) υλοποίηση της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής κι εκπαίδευσης στα δημόσια Νηπιαγωγεία της Σαλαμίνας

  Συνεδρίασε σήμερα η Τριμερής Επιτροπή για την εφαρμογή της διετούς προσχολικής αγωγής κι εκπαίδευσης στα Νηπιαγωγεία του Δήμου Σαλαμίνας, στα πλαίσια εφαρμογής του Ν. 4521/2018. Η Επιτροπή, με πρόεδρο τον Δ/ντη Α/θμιας Εκπαίδευσης Πειραιά και μέλη τη Δήμαρχο Σαλαμίνας και τον Πρόεδρο του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Α/θμιας Εκπαίδευσης Σαλαμίνας, ομόφωνα συμφώνησε στην άμεση υλοποίηση της διετούς υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης (από το σχολικό έτος 2018 – 2019)  στα νηπιαγωγεία της Σαλαμίνας.
   Η εξέλιξη αυτή αποτελεί τεράστιας σημασίας ζήτημα για όλα τα παιδιά ηλικίας 4 - 5 ετών, καθώς πρώτα και κύρια η δίχρονη προσχολική αγωγή κι εκπαίδευση είναι μία παιδαγωγική και κοινωνική αναγκαιότητα που αφορά στην ανάπτυξη, εκπαίδευση, διαπαιδαγώγηση του παιδιού και συντελεί στην κατάλληλη προετοιμασία κι ομαλή μετάβαση στην Α΄ Δημοτικού. Η εφαρμογή της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής κι εκπαίδευσης με τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της, εξασφαλίζει την εξομάλυνση των ανισοτήτων και λειτουργεί αντισταθμιστικά για παιδιά που προέρχονται από ευάλωτα κοινωνικοοικονομικά περιβάλλοντα, αίροντας την κοινωνική αδικία προνήπια να έχουν την τύχη να φοιτήσουν σε  δημόσια Νηπιαγωγεία και προνήπια να μην έχουν αυτή τη δυνατότητα .
   Από την άλλη πλευρά, με την εφαρμογή της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής κι εκπαίδευσης θα απελευθερωθούν θέσεις για παιδιά έως 4 χρονών στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς, ώστε  κάποια στιγμή κάθε παιδί να έχει θέση σε  δημόσιες δομές προσχολικής αγωγής. Να πάψει σιγά σιγά το φαινόμενο χιλιάδες παιδιά κάθε χρόνο να «μένουν εκτός» από τους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς, επειδή δεν υπάρχουν θέσεις. Επιπλέον απαλλάσσει τους γονείς των προνηπίων από το κυνήγι των κουπονιών (vouchers), που μετατρέπει σε ιδιωτικό και «επί πληρωμή» κάτι που πρέπει να είναι δημόσιο και δωρεάν.  
 Κλείνοντας πρέπει να αναφέρουμε ότι η εξέλιξη αυτή αποτελεί κυρίως δικαίωση για τις Νηπιαγωγούς, τους Συλλόγους Εκπαιδευτικών και τη Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος που εδώ και δεκαετίες είχαν ως κύριο και πάγιo αίτημα τη Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή κι Εκπαίδευση. Αποτελεί όμως νίκη όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας και της κοινωνίας, γιατί η στήριξη και ενίσχυση της δημόσιας δωρεάν παιδείας στον καιρό των μνημονίων είναι σημαντική, ιδιαίτερα απέναντι σε μια «παιδαγωγική βιομηχανία» που εισπράττει από τις χειμαζόμενες οικογένειες εκατομμύρια ευρώ.